Pedro Caramés, presidente de l’Asociación de Sidreríes de GAscona, desplica la importancia de da-y puxu a la cultura sidrera asturiana, les actividaes que lleva a cabu la so entidá pa facelo, la situación de la hostelería asturiana, y les sos perspeutives
LA SIDRA.- La entrevista foi espublizada nel postrer númberu de LA SIDRA (Xineru’22-Nb. 213), y entama asina:
¿Cómo escomenzó na hostelería?
Escomencé nel ociu nuecherniegu va abondos años, dempués ún va quedando mayor pa la nuechi. Teníemos un llocalín en Gascona que se llamaba ‘El cachopito’ que la so especialidá, cuando nun taben tan de moda, yeren los cachopos. Entós quedó vacíu’l llocal d’al llau y ampliemos pa faer una sidrería mayor. Asina surdió La Finca, qu’abrimos fai unos ocho años. La verdá ye que nel so díi foi una revolución, por ufierta gastronómica, por presentación de los platos, por decoración del llocal, polos uniformes del prwsonal… foi un aire nuevu nel seutor de les sidreríes. Amás nel grupu hosteleru del que formo parte ta tamién ‘El Ferroviariu’, ‘La Xenuina’, el “Chigre-Tienda Mariluz’ y ‘La Mar y Morena’.
