Entamu LA SIDRA 172

Entamu

Una vuelta más la Primer Sidre L’Añu cumplió coles meyores espeutatives, cellebrándose la mayor espicha’l país nel impresionante marcu que supón el Muséu del Pueblu d’Asturies, perbien complementada con toa triba de manifestamientos de la cultura asturiana de la sidre. Too ello nun esceicional ambiente pa toles edaes, nel que los neños y neñes tovieren un marcáu protagonismu. ¡Qué dicir del sentíu pelegrinar del Sidracrucis!

Agora, tres esti rellumante arrinque col que se marca l’entamu de la temporada sidrera asturiana, namás fai falta que lleguen esos rayinos de sol qu’animen merenderos y sidreríes en xeneral, onde yá mos esperen les primeres sidres de l’abondosa collecha del añu pasáu.
Como davezu per estes feches, los eventos sidreros acumúlensemos, escomienza’l Campionatu d’Echaores d’Asturies, vien de cellebrase la Folixa na primavera en Mieres, tenemos les xornaes de la sidre en La Felguera, y anúnciase pa la postrer fin de selmana del mes el “Espalma la sidre” en Siero, un firme apueste por reivindicar la calidá frente a la cantidá nel mundiu la sidre. Pero hai más: los Platos a la Sidre de Nava, la selmana del Floriar del Pumar, les espiches de La Güeria Carrocera, y la esperada Preba de la Sidre de Gascona… por nun citar les primeres fiestes de prau.

Notru orde de coses ye de destacar que’l Muséu de la Sidre de Nava paez recuperase de la so llarga cris, y yá s’anuncia la contratación d’un direutor pal mesmu. El “Principado” continúa na so llínia y aparte de nun avanzar un res nel so publicitáu compromisu de presentar la candidatura de la cultura asturiana de la sidre como Padremuñu Inmaterial de la Humanidá, complementó rellumantemente los sos despropósitos con un llamentable stand n’Alimentaria, la mayor feria de l’Alimentación del Estáu, del que falaremos nel prósimu númberu y nel que namás ta presente un llagar.

Polo demás, les espeutatives son inmeyorables, nun mos faltará sidre esti añu, nin ocasiones pa esfrutala, que’l tiempu acompangue y que la salú nun mos falle ¿Qué más podemos pidir?