Entamu

El preciu la sidre torna a ser protagonista esti mes, pero nesta ocasión venceyáu a custiones fundamentales como la calidá del productu, la escelencia nel serviciu, y el so orixe autóctonu como valor añadíu y base de la economía identitaria.

Ye perimportante asitiar l’alderique nestos términos, porque de calidá hai enforma que falar, y ye bono qu’escomiencen a faelo los mesmos llagareros; porque la escelencia nel serviciu, siendo xeneralmente bona, ye ameyorable y escarez de sofitu normativu y formativu de resultes de la reinal dexadez del “Principado”; y l’orixe, porque siendo’l consumu de productos de prosimidá sofitu de la economía del país, tamién lo ye que nun puede reivindicase namás en beneficiu propiu y escaecese cuando afeuta al restu ¿Ónde se merca la mazana? ¿Ónde’l diseñu y la impresión d’etiquetes? ¿La publicidá, el marqueting, la comercializaora? ¿ú l’usu de la nuesa llingua?

Pa mayor entueyu la nueva llexislación española pa la sidre, con ser muncho más positiva que l’anterior, tamién resulta contradictoria en dellos puntos y nun paez que beneficie a tol mundiu. Son entueyos a les que tien que dir faciendo frente tol seutor, pero especialmente los llagareros, que son los principales dinamizaores del mesmu y que son los que más firmemente tán implicaos.

Pero con ser éstos retos importantes, el mayor problema col que s’enfrenta yá’l seutor ye col inasumible procesu d’emigración forzada de la mocedá asturiana. Les polítiques aplicaes n’Asturies tán trayendo de resultes -si nun ye l’oxetivu en sí- una auténtica sangría poblacional que provocó qu’en namás diez años ún de cada trés asturianos ente 18 y 34 se viere obligáu a dexar el país, una población similar a tou Avilés, pero precisamente de la franxa d’edá más activa socialmente y con mayor capacidá de consumu.

Cualisquier plantegamientu de futuru del seutor tien d’asumir esta perspeutiva a la que mos aboquen: un terrible descensu poblacional, un enforma mayor avieyamientu y una menor renta, lo que va suponer un amenorgamientu desproporcionáu de la capacidá de consumu internu, qu’anguañu absuerbe más del 90% de la produición de sidre natural.