Dientru del proyeutu de fototeca sidrera entamáu pola Fundación Asturies XXI seguimos topando curiosidaes como esta: un vasu sidre de finales del sieglu XIX LA SIDRA.- La semeya qu’alxuntamos, ye obra de Baltasar Cue, fecha ente 1891 y 1894 en Llanes, y nella destaca'l vasu sidre que tien na man
Cultura sidrera
En principiu, habría que definir lo que ye la sidre axampanao, porque en munches ocasiones considérase sidre axampanao a sidre con carbónicu seya esti endóxenu –de produición natural- o esóxeno –amiestao-. De fechu, en munches ocasiones califícase como sidre axampanao a lo que nun ye más qu’un amiestu d’augua, concentráu
LA SIDRA 195 (Xunu’20)
Espublización correspuendiente al mes de xunu de 2020 (Nb. 195) dempués de la interrución de trés meses por mor del andanciu del coronavirus. Entrevista con Yolanda Trabanco, afayamientu y puxu del seutor sidreru énte la situación, entrega premios del XIII Concursu Semeyes, especial harmonizaxes con sidre de botellín, muyeres del
Trátase del mesmu procesu de siempres, pero adaptáu a la dimposición de medios y al conocimientu del procesu formientativu. Contrólase la densidá cola que se corcha –bien de la sidre en procesu de formientaura, o amiestándo-y zucre a la sidre formientao. Ye posible controlar el formientu que va llevar alantre’l
El capital etnográficu que suponen les semeyes antigües ta tovía por aprovechar, pesia les munches posibilidaes qu’ufierta. La Fundación Asturies XXI ta trabayando nun proyeutu de fototeca sidrera LA SIDRA.- Na semeya qu’alxuntamos, obra de Joaquín García Cuesta (1885-1958), fecha en 1930 nun llagar de Carrandi, Colunga, podemos apreciar a
Esitosu métodu de Casa Cortina pa prevenir contaxos por covid-19 LA SIDRA.- La orixinalidá cola que ta enfrentándose'l seutor sidreru asturianu al andanciu del covid-19 ye enorme, y si va unos díis comentábemos nestes páxines l’orixinal “gabitu” pa echar sidre, obra de Nisen Díaz, o los vasos xerigrafiaos a collor
Propiamente, la sidre d’espolleta/espoleta, ye la sidre esplumoso, y esiste una variedá de sidre d'espolleta, que ye tradicional asturiana, producía pola formientaura de la sidre yá en botella. Enantes de ná, hai qu’afitar que na sidre –la que se-y vieno a nomar “natural”- la espolleta, considérase un defeutu, yá que
N’asturianu les dos formes son correches. La primera, “sidre” ye más propia del oriente asturianu y la segunda, “sidra” del cientru y ocidente. La demografía asturiana –con más del 80% de la población viviendo nel cientru-, y l’aculturización /españolización fai qu’el términu “sidra” seya’l mása avezáu, por embargu cunta con