ENTAMU
Arrancó con ésitu impresionante la temporada sidrera asturiana con una Primer Sidre l’Añu épica, y un espolletar d’espiches per toa Asturies que da idega de la fuercia y rixu de la nuesa cultura de la sidre.
Amás sigue trunfando la nuesa propuesta de recuperar la sidra nuevo, ensin trasegar, con iniciatives asemeyaes en Llugones y en Gascona, y lo qu’entá ye más importante, col compromisu de los llagares de la Sidre d’Escoyeta, que presentaron la so primer collecha del añu llevando al mercáu esta sidre nuevo, sobro la madre, lo que supon un apueste importante, y na práutica la recuperanza d’esta modalidá tradicional de sidrr a la que la industrialización de los llagares dexara nel escaezu.
Per otra parte, el Sidracrucis d’esti añu superóse comu nunca lo fixera y yá van apaeciendo otros nuevos, na deseyable dinámica de “faigamos ún, dos, tres… milenta sidracrucis”, recuperando les tradicionales “procesiones” d’espicha en espicha na Selmana Santa.
Na parte negativo, los impulsores de la candidatura de la cultura asturiana de la sidre comu Padrimoniu Imaterial de la Humanidá pola UNESCO denunciaron públicamente que la candidatura asturiana apelligra pol desinterés del “Principado”. Ye cierto que l’actividá de dichos impulsores nun ye precisamente clara, y que n’ocasiones paecen tracamundiase los intereses presonales colos colleutivos, pero nun podemos escaecer que l’únicu partíu políticu que votó nel Senáu español escontra la declaración de la nuesa cultura de la sidre comu padrimoniu imaterial de la humanidá ye’l mesmu que dende’l “Principado” sigue utilizando’l vinu español” nos actos oficiales en públicu despreciu haza la nuesa bébora patria.
No demás, les coses paecen dir meyor, el campionatu d’Asturies d’echaores de sidre anovóse dafechu, y too paez indicar que va ser muncho más competíu y competitivu, intentando consiguir una mayor implicación de les sidreríes y una mayor reconocencia social d’estos profesionales de la sidre. Eso sí ye defender la nuesa cultura sidrera.
Mentantu la primavera avanza, y esti añu podemos esfrutar d’una de les meyores temporaes de sidre, y too ye cuestión d’atopar el sitiu afayaízu, onde a la bona sidre se-y amieste la debía atención en temperatura, ritmu y calidá del echáu.
(Visited 2.894.253 times)
